Që është seksi-xhentil  ai që merr iniciativën, nuk është më një lajm, përkundrazi, tani të befason thuajse e kundërta. Në një botë ku zonjat janë tashmë të ndërgjegjshme për forcën dhe aftësinë e tyre, rreziku për të qenë shumë i gatshëm apo agresiv ekziston dhe mund të shkaktojë te “seksi i fortë” ankth ose më keq, largim.

Çfarë duhet bërë?

Ja pesë këshilla për të vënë në praktikë sa më shpejt atë që paraqitet një mundësi joshjeje, pa rrezikuar që të dukeni e papërshtatshme dhe këmbëngulëse, duke mos lënë përshtypje se keni një interes të vërtetë.

Pikëpamje – E dimë shumë mirë se komunikimi jo verbal është efikas: vendoseni atë në praktikë përmes një loje vështrimesh që të duken shumë “të matura”. Shmangni faktin që të jeni e drejtpërdrejtë, shikojeni dhe lëreni të përqendrohet në shikimin tuaj.

Fiton kush ikën – Është një ligj që vlen gjithnjë, edhe në takimet e rëndësishme dashurore. Për të shmangur që ta frikësoni, do të jetë e mjaftueshme ta shikoni në mënyrë intensive për disa momente, por pa e fiksuar. Kur të keni kryqëzuar shikimin e tij, hiqni menjëherë tuajin: do të jetë çorientues dhe mes dyshimeve, ai do të përpiqet të shkurtojë largësitë.

Më pak është më shumë – Nëse përpiqeni të jeni ajo që nuk jeni, nuk shërben. Mjafton të kufizoheni me vështrimin tuaj, duke shmangur ndryshimin e pozicionit me pjesën tjetër të trupit, thjesht duke e kthyer kokën diku tjetër, ose më mirë pamjen. Efekti do të jetë për të komunikuar ëmbëlsi dhe pak modesti, pa e tepruar. Jo keq, apo jo?

Pritja e ëmbël – Mos u shqetësoni, kjo nuk është një surprizë finale, por një taktikë e saktë! Gjithnjë duke punuar për komunikimin jo verbal, t’i japim mundësi ta inkurajoni dhe t’i afroheni pa u dukur agresive ose jo shumë e ftuar. Si bëhet? Duke qëndruar të qetë, duke u kujdesur që të mos shfaqni nervozizëm për shprehje të tilla si: “Unë jam… jam këtu duke pritur… pse nuk afroheni…?”.

Radha juaj – Më në fund vjen kontakti i parë fizik, që pa dyshim do të jetë pak më shumë se një prekje e pavullnetshme. Qetësia është virtyt i të fortit, dihet: kështu që gjesti i parë dhe i zakonshëm në kësi rastesh, ai i prekjes me dorë, me krah apo me shpatull , duhet të jetë i ngadaltë dhe i lehtë, thuajse sikur jemi duke kërcyer.

Nëse ne keni qenë të mirë për të luajtur me armën e joshjes, mund të besojmë pa dyshim te një rezultat praktikisht të sigurt. Ai do të afrohet me të, pa e kuptuar se është “tradhtuar” nga joshja e saj dhe do të besojë edhe një herë të vetme, se e kishte vendosur: një gjuetar i vërtetë!.